Bogusława Matusiak , ur. w 1962 r. w Bydgoszczy. Z wyboru od 33
lat solecczanka. Piszę od wielu, wielu lat, ale dopiero od kilkunastu
swoje wiersze udostępniam na portalach poetyckich. Pierwszym, który pozwolił mi na rozwój jest to Dziennik Literacki „E-Literaci”. Współpracuję z nim do dzisiaj.
Odważyłam się wtedy na publikacje na innych stronach, jak również na udział w konkursach poetyckich. Nie zdarza się jednak to często. Odkąd nie pracuję, mam o wiele więcej czasu na pisanie wierszy i doskonalenie warsztatu.
Osiągnięcia literackie
Antologia ” Droga do szczęścia” Portalu Wiersze.Kobieta.pl
Almanach „Cisza” Biura Literackiego Bezkres
Publikacja na stronie Pisarze.pl
Konkursy
I miejsce w Konkursie Haiku – „E-Literaci”
II miejsce w Konkursie „Walentynka” – „E-Literaci”
XII miejsce w Konkursie Poetyckim o Cmentarzu na Rossie –
Trzy tomiki –
1. – „czas równoległy”
2. – „Czas wygładza od środka”
3. – „Pytasz mnie o wczorajsze poziomki”
Udział w Zeszytach Literackich Dziennika E-Literaci: „Dla Jana Pawła II” i „Dla Matki” – 2014
Udział w I Antologii „Pomocne słowo” – 2014

Do Solca przeprowadził się w 2007 r. Wiersze pisze od 1981 roku. Wieloletni uczestnik Ogólnopolskich Literackich Spotkań Pokoleń Kruszwica-Kobylniki oraz Inowrocławskich Spotkań Artystycznych. Swoje wiersze publikował w almanachach, w czasopiśmie „Własnym Głosem” oraz Gazecie Pomorskiej. Laureat nagród podczas OLSP. Prywatnie jest mężem soleckiej poetki Grażyny Rochny-Woźniak, wspólnie wychowują dwoje dzieci i w czasie wolnym podejmują wiele działań na polu kultury ale również harcerstwa. Obecnie pan Mirosław pełni funkcję zastępcy komendanta Hufca ZHP Solec Kujawski. Poezja tego kujawskiego poety niesie silny związek z naturą, ale również fascynację historią oraz genealogią rodziny pochodzącej z Kresów. Również praca zawodowa na stanowisku dyżurnego ruchu ma bardzo znaczący wpływ na wiersze, w których życie – jak piękna podróż, biegnie z bagażem doświadczeń, które autor przyjmuje z ogromną pokorą i wiarą.

Kobieta Treściująca, która pisze z duszy. Miłośniczka i praktyczka
różnych form pisania. Przez 20 lat trzymała wiersze w szufladzie. Do ich wyjęcia i wypuszczenia w świat, zaprosił ją kryzys emocjonalny. Własne doświadczenia, wysoko wrażliwa osobowość i miłość
do pisania doprowadziły Małgorzatę do roli Przewodniczki Treściujących Wersem. Wraz z sześcioma kobietami w różnym wieku i z różnych miast w Polsce wydała antologię poezji „Siedem cnót”.
Stworzyła kurs „Jestem AUTORKĄ tomiku wierszy”, w ramach którego prowadzi kobiety od pragnienia do wydania własnej poezji. Właścicielka wydawnictwa „Kobieta Treściująca”.

Poezja jest dla niej formą dokumentowania nastrojów duszy, inteligencji emocjonalnej i relacji interpersonalnych. Za pomocą wersów nazywa, przeżywa i kolekcjonuje stany, emocje, uczucia oraz doświadczenia. W twórczości innych poetów szuka inspiracji i odpowiedzi na pytanie: czy tylko ja tak mam? Pragnie, aby jej twórczość zachęcała Odbiorców do rozważań, głębokiego spojrzenia w duszę i budowania magicznego życia, opartego na odwadze i autentyczności.

Rodowita solecczanka, przez 16 lat pracowała jako redaktor techniczny w bydgoskich wydawnictwach, obecnie jako nauczyciel bibliotekarz. Od prawie 30 lat animator i uczestnik wielu działań kulturalnych na terenie Solca, Bydgoszczy, Kruszwicy. Od 2009 r. członek Związku Literatów Polskich – oddział w Warszawie oraz Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Bydgoszczy.
Autorka pięciu tomików poetyckich. Debiut książkowy to rok 1994. Wcześniej jej wiersze ukazały się w czasopismach dla dzieci i młodzieży („Świerszczyk”). Jest laureatką przeszło 20. konkursów o zasięgu ogólnopolskim, w tym Konkursu na wiersz o miłości czasopisma „Twój Styl” oraz Konkursu „Szuflada” dla nauczycieli bibliotekarzy.
Publikowała w wielu czasopismach, m.in. „Akant”, „Metafora”, „Express bydgoski”, almanachach, brała udział w audycjach radiowych, prowadziła warsztaty poetyckie z dziećmi, podopiecznymi Domu Pomocy Społecznej. Zasiadała w jury konkursów poetyckich oraz recytatorskich.
Jest pasjonatką recytacji i swoją pasję przenosi na uczniów, którzy zdobywają główne nagrody w konkursach również na szczeblu wojewódzkim. Od wielu lat w SP nr 1 prowadzi akcję Cała Polska Czyta Dzieciom oraz Konkurs Recytatorski „Wersik”.
W 2018 roku otrzymała Medal im. Jakuba Wojciechowskiego za krzewienie kultury robotniczej, 21 grudnia w Urzędzie Wojewódzkim odbierze honorową odznakę Ministra Kultury i Sztuki „Za zasługi dla kultury polskiej”. Jest szczęśliwą matką nastolatków Zoi i Tymona.

Z urodzenia Bydgoszczanka, ale od 16 lat mieszka w Solcu Kujawskim. Chciała być opiekunką w żłobku, nauczycielką historii, dziennikarką, ale została bibliotekarką, pracuje w Bibliotece UKW w Bydgoszczy. Ostatnio, z wielką przyjemnością opiekuje się tam „zbiorami specjalnymi”. Przepiękne stare księgi, rękopisy oraz inne zasoby tychże zbiorów przypomniały jej o pewnych dawnych zainteresowaniach i zainspirowały do… pisania! Dosłownie i w przenośni. Organizuje m.in. warsztaty ręcznego pisania w różnych stylach kaligraficznych. A poezja? Towarzyszka życia „od zawsze”, choć wiedzieli o tym nieliczni… Tytuł, jej jedynego jak dotąd tomiku poezji nosi tytuł … „Kaligrafia”.

Kobietka ze mnie rozważna i romantyczna, energiczna i szalona. Zakochana w mężu – Mariuszu i dzieciach: Martusi i Mateuszu.
Nie wyobrażam sobie życia bez wiary, miłości, przyjaźni i oczywiście bez poezji
Swoją przygodę z pisaniem zaczęłam w liceum. Wierzę, że to Pan Bóg obdarzył mnie tym talentem… Jako nastolatka wzięłam udział w projekcie AKT (Artystyczna Książka Telefoniczna), organizowanym przez SCK. Moim małym sukcesem jest fakt, iż jeden z moich wierszy pt. Wcześniaki został zaprezentowany na wystawie fotografii Marleny Hypszer o tym samym tytule.
W międzyczasie pisałam fraszki, wiersze, piosenki skrzętnie chowane do szuflady…niekiedy przedstawiałam cząstkę swoich przemyśleń w kościołach (publikacje w Biuletynie Informacyjnym KECh) czy też publikując na swoim profilu na Facebooku…
W 2018 r. SCK zorganizowało mój debiutancki wieczór poezji „Szczypta słodkości, trochę żenady czyli małe co nieco z szuflady”. Wraz z córką – Martą miałam również przyjemność zaśpiewać piosenkę dla i o Pani Irenie Santor, a także napisać wiersz o Panie Marku Piekarczyku i zespole ROAN.
Ci, którzy mnie znają twierdzą, że wystarczy rzucić mi temat i w ciągu godziny mam gotowy tekst … I to prawda sama nie wiem jak to robię – tym bardziej twierdzę, że to dar niebios;)
Piszę z potrzeby duszy,
mając nadzieję, że to kogoś poruszy…
Że zainspiruje, do przemyśleń pobudzi
Myślę, że pisanie nigdy mi się nie znudzi