Cztery pory roku poezji – Wiosenne przebudzenie

Dziękujemy wszystkim za ten ujmujący wieczór. Kolejne spotkanie z cyklu: „Cztery Pory Roku w Poezji” za nami. W urokliwy świat poezji zabrali nas Soleccy Poeci, wiosenną świeżością dźwięków poezji śpiewanej otulił nas Michał Łangowski, natomiast malowniczą scenerię zapewniła nam Danuta Adamczyk. Cieszymy się, że udało nam się przywołać wiosnę. Mamy nadzieję, że zostanie z nami na dłużej.

FOTORELACJA

fot. Oliwia Baryza

Śpiewający autor, muzyk, kompozytor, autor tekstów i przekładów,
oraz menager artystyczny.
Twórca i prowadzący odbywających się od ponad 3 lat cyklicznych „Śpiewograń Online” , oraz wywiadów ze znanymi osobistościami świata Piosenki Poetyckiej „Podróżowanie w Muzykovanie”.

Od początku swojej muzycznej drogi, a więc od roku 2004, związany z zespołem Cisza Jak Ta, jako jego lider, wokalista, gitarzysta, autor większości piosenek, oraz menager.

Na przestrzeni lat 2010-2021, napisał dla zespołu ponad czterdzieści utworów, oraz zorganizował i poprowadził ponad tysiąc koncertów tej grupy muzycznej.

Autor i pomysłodawca realizowanych z zespołem projektów artystycznych:
„Ze Starej Szuflady”, „Ciszaki i Dzieciaki”, oraz „Odnowa”.

Wraz z zespołem zdobywał główne nagrody i wyróżnienia na najważniejszych Festiwalach Studenckich w Polsce – na trójmiejskiej „Bazunie” oraz łódzkiej „Yapie”.

Wraz z Ciszą Jak Ta, nagrał 18 płyt, a płyty „Nasze Światy”, „Wuka” oraz „Nieobecność”, zostały uznane w latach 2012, 2013 i 2017, za „Poetycką Płytę Roku” w opiniotwórczej audycji radiowej „Baza Ludzi z Mgły”.

W 2013 roku, wraz z zespołem, został uhonorowany „Pegazem Kultury”, dla Twórców Kultury.

W kolejnym roku, piosenki zespołu zdobywają dziewięć, z dziesięciu miejsc, w pierwszej dziesiątce głosowania słuchaczy ogólnopolskiego konkursu muzycznego TVN, Radiowej Trójki i Skody „Skoda Auto Muzyka”, a zespół Cisza Jak Ta zdobywa Ogólnopolską Nagrodę Publiczności.

W 2019 i 2020 roku, pod własnym nazwiskiem, nagrywa trylogię płytową z piosenkami, które nie znalazły miejsca w repertuarze zespołu. Projekt: „Pomiędzy Ciszą a ciszą”, zawiera czterdzieści utworów autorstwa Michała, i został zrealizowany z aranżacyjną i wykonawczą pomocą Pawła Ruszkowskiego, oraz Jacka Koniecznego, a także grona zaproszonych wokalistek.

W 2021 roku, tworzy duet „M&M”, z Martinem Kacem, a płyta z piosenkami obu członków duetu – zostaje uznana „Poetycką Płytą Roku” w audycji „Baza Ludzi z Mgły”, oraz „Płytą Roku” Radia Danielka.

W 2022 roku, w następstwie nagłej śmierci Przyjaciela z duetu, Martina, podjął się zarejestrowania wszystkich powstałych w rocznym okresie twórczym utworów, które znalazły się na trzech kolejnych wydawnictwach. Płyty „W porannej słów bieli”, „Z Niebieskim Kolegą”, oraz „W piątą stronę świata”, zawierają trzydzieści, nienagranych wcześniej piosenek Martina i Michała, a zrealizowane zostały przy współpracy ze Zbigniewem Preisnerem, Romanem Ziobro, oraz Darkiem Czarnym.

Od 2022 roku koncertuje solowo, z programem zatytułowanym „W Piątą Stronę Świata”, zawierającym wybór ze stu dwudziestu napisanych przez siebie piosenek, oraz utworów zmarłego Przyjaciela.

Micchał Łangowski

Znamy już wszystkich soleckich poetów zimowego wieczoru.
Kolejną postacią, którą pragniemy Wam przedstawić jest
Danuta Adamczyk.
Przeniesie nas ona w poetyckie walory zimowej przyrody – uchwycone w obiektywie aparatu.
Danuta Adamczyk to solecczanka od urodzenia.
Szczęśliwa matka dwóch córek i babcia czworga
wnucząt.
Od lat jest miłośniczką fotografii, która stała się jej sposobem na życie. Od lat doskonali swoje umiejętności i warsztat. Ale to również ogromna miłośniczka Solca Kujawskiego. Jest osobą aktywnie uczestniczącą w życiu miasta i angażującą się w jego sprawy.
Jest autorką wielu indywidualnych wystaw i uczestniczką wielu wystaw zbiorowych w Solcu Kujawskim i poza nim, oraz uczestniczką niezliczonych konkursów i plenerów fotograficznych.
Zdjęcia Danki Adamczyk ilustrują przewodniki po Solcu, foldery i kroniki. Można je znaleźć na wielu portalach internetowych. Ponadto jej zdjęcia są również dekoracją w wielu soleckich domach.
Jeśli idzie o fotografię, to interesują ją niemal wszystkie tematy: od widoków zachodzącego słońca na osiedlu („cykniętego” z balkonu) poprzez wyprawy nad Wisłę o wschodzie słońca, kwiatki
i roślinki w ogrodzie znajomych, solecka architektura, przyroda i krajobrazy. Jest także wspaniałą fotoreporterką wydarzeń kulturalnych. Fotografia jest jej wielką miłością, której poświęca każdą wolną chwilę.
Zawsze życzliwa i uśmiechnięta, chętna nieść pomoc innym.
W 2019 r. w plebiscycie Dziennika Nowości została nominowana do nagrody „Osobowość Roku” w kategorii Kultura – za pasję fotograficzną i wykonywanie wspaniałych fotografii ukazujących
piękno Solca Kujawskiego i innych miejscowości naszego regionu. Zajęła drugie miejsce​ w powiecie bydgoskim. Jako solecczanka była bezkonkurencyjna!
 

Mieszkam w Solcu Kujawskim w powiecie bydgoskim.
Jestem uczestniczką zajęć na Uniwersytecie III Wieku i tu rozwijam moje zainteresowania.
Ponieważ mam duszę „humanistycznego wrażliwca” najbardziej lubię przelewać swoje myśli i refleksje na papier – w formie wierszy. Piszę chyba „od zawsze”, bo ta pasja otwiera mi drzwi do innej rzeczywistości, daje poczucie spełnienia w „mojej myśli” i dzielenia się z innymi moją wrażliwością.
 

Na co dzień pracuje jako fryzjerka co jest zarówno jej pracą i pasją. Od wczesnych lat dzieciństwa towarzyszy jej poezja.
Jak sama mówi: ” jej obecność pozwala mi odkrywać inny obraz codziennego życia i zamykać go w swych utworach”.
Ma na swoim koncie między innymi udział w slamie ogólnopolskim, w projekcie AKT (Artystyczna Książka Telefoniczna) oraz autorski wieczór poetycki.
 

Jak pisze o sobie:
„Z wykształcenia jestem ekonomistą i matematykiem.
Obecnie jestem na emeryturze,
na której wykorzystuję czas, jak umiem:
zajmuję się pisaniem, malowaniem
– a właściwie bardziej wykonawcami artystami,
którzy tym się zajmują.
Sama piszę od 17 roku życia – przeważnie do dolnej szuflady.
Dla moich wnuków, prawnuków, może dla kogoś…
Moje motto w życiu to WIDZIEĆ DRUGIEGO CZŁOWIEKA”. 

Do Solca przeprowadził się w 2007 r. Wiersze pisze od 1981 roku. Wieloletni uczestnik Ogólnopolskich Literackich Spotkań Pokoleń Kruszwica-Kobylniki oraz Inowrocławskich Spotkań Artystycznych. Swoje wiersze publikował w almanachach, w czasopiśmie „Własnym Głosem” oraz Gazecie Pomorskiej. Laureat nagród podczas OLSP. Prywatnie jest mężem soleckiej poetki Grażyny Rochny-Woźniak, wspólnie wychowują dwoje dzieci i w czasie wolnym podejmują wiele działań na polu kultury ale również harcerstwa. Obecnie pan Mirosław pełni funkcję zastępcy komendanta Hufca ZHP Solec Kujawski. Poezja tego kujawskiego poety niesie silny związek z naturą, ale również fascynację historią oraz genealogią rodziny pochodzącej z Kresów. Również praca zawodowa na stanowisku dyżurnego ruchu ma bardzo znaczący wpływ na wiersze, w których życie – jak piękna podróż, biegnie z bagażem doświadczeń, które autor przyjmuje z ogromną pokorą i wiarą.

Rodowita solecczanka, przez 16 lat pracowała jako redaktor techniczny w bydgoskich wydawnictwach, obecnie jako nauczyciel bibliotekarz. Od prawie 30 lat animator i uczestnik wielu działań kulturalnych na terenie Solca, Bydgoszczy, Kruszwicy. Od 2009 r. członek Związku Literatów Polskich – oddział w Warszawie oraz Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Bydgoszczy.
Autorka pięciu tomików poetyckich. Debiut książkowy to rok 1994. Wcześniej jej wiersze ukazały się w czasopismach dla dzieci i młodzieży („Świerszczyk”). Jest laureatką przeszło 20. konkursów o zasięgu ogólnopolskim, w tym Konkursu na wiersz o miłości czasopisma „Twój Styl” oraz Konkursu „Szuflada” dla nauczycieli bibliotekarzy.
Publikowała w wielu czasopismach, m.in. „Akant”, „Metafora”, „Express bydgoski”, almanachach, brała udział w audycjach radiowych, prowadziła warsztaty poetyckie z dziećmi, podopiecznymi Domu Pomocy Społecznej. Zasiadała w jury konkursów poetyckich oraz recytatorskich.
Jest pasjonatką recytacji i swoją pasję przenosi na uczniów, którzy zdobywają główne nagrody w konkursach również na szczeblu wojewódzkim. Od wielu lat w SP nr 1 prowadzi akcję Cała Polska Czyta Dzieciom oraz Konkurs Recytatorski „Wersik”.
W 2018 roku otrzymała Medal im. Jakuba Wojciechowskiego za krzewienie kultury robotniczej, 21 grudnia w Urzędzie Wojewódzkim odbierze honorową odznakę Ministra Kultury i Sztuki „Za zasługi dla kultury polskiej”. Jest szczęśliwą matką nastolatków Zoi i Tymona.

Bogusława Matusiak , ur. w 1962 r. w Bydgoszczy. Z wyboru od 33
lat solecczanka. Piszę od wielu, wielu lat, ale dopiero od kilkunastu
swoje wiersze udostępniam na portalach poetyckich. Pierwszym, który pozwolił mi na rozwój jest to Dziennik Literacki „E-Literaci”. Współpracuję z nim do dzisiaj.
Odważyłam się wtedy na publikacje na innych stronach, jak również na udział w konkursach poetyckich. Nie zdarza się jednak to często. Odkąd nie pracuję, mam o wiele więcej czasu na pisanie wierszy i doskonalenie warsztatu.
Osiągnięcia literackie
Antologia ” Droga do szczęścia” Portalu Wiersze.Kobieta.pl
Almanach „Cisza” Biura Literackiego Bezkres
Publikacja na stronie Pisarze.pl
Konkursy
I miejsce w Konkursie Haiku – „E-Literaci”
II miejsce w Konkursie „Walentynka” – „E-Literaci”
XII miejsce w Konkursie Poetyckim o Cmentarzu na Rossie –
Trzy tomiki –
1. – „czas równoległy”
2. – „Czas wygładza od środka”
3. – „Pytasz mnie o wczorajsze poziomki”
Udział w Zeszytach Literackich Dziennika E-Literaci: „Dla Jana Pawła II” i „Dla Matki” – 2014
Udział w I Antologii „Pomocne słowo” – 2014

Kobieta Treściująca, która pisze z duszy. Miłośniczka i praktyczka
różnych form pisania. Przez 20 lat trzymała wiersze w szufladzie. Do ich wyjęcia i wypuszczenia w świat, zaprosił ją kryzys emocjonalny. Własne doświadczenia, wysoko wrażliwa osobowość i miłość
do pisania doprowadziły Małgorzatę do roli Przewodniczki Treściujących Wersem. Wraz z sześcioma kobietami w różnym wieku i z różnych miast w Polsce wydała antologię poezji „Siedem cnót”.
Stworzyła kurs „Jestem AUTORKĄ tomiku wierszy”, w ramach którego prowadzi kobiety od pragnienia do wydania własnej poezji. Właścicielka wydawnictwa „Kobieta Treściująca”.

Poezja jest dla niej formą dokumentowania nastrojów duszy, inteligencji emocjonalnej i relacji interpersonalnych. Za pomocą wersów nazywa, przeżywa i kolekcjonuje stany, emocje, uczucia oraz doświadczenia. W twórczości innych poetów szuka inspiracji i odpowiedzi na pytanie: czy tylko ja tak mam? Pragnie, aby jej twórczość zachęcała Odbiorców do rozważań, głębokiego spojrzenia w duszę i budowania magicznego życia, opartego na odwadze i autentyczności.

 

Z urodzenia Bydgoszczanka, ale od 16 lat mieszka w Solcu Kujawskim. Chciała być opiekunką w żłobku, nauczycielką historii, dziennikarką, ale została bibliotekarką, pracuje w Bibliotece UKW w Bydgoszczy. Ostatnio, z wielką przyjemnością opiekuje się tam „zbiorami specjalnymi”. Przepiękne stare księgi, rękopisy oraz inne zasoby tychże zbiorów przypomniały jej o pewnych dawnych zainteresowaniach i zainspirowały do… pisania! Dosłownie i w przenośni. Organizuje m.in. warsztaty ręcznego pisania w różnych stylach kaligraficznych. A poezja? Towarzyszka życia „od zawsze”, choć wiedzieli o tym nieliczni… Tytuł, jej jedynego jak dotąd tomiku poezji nosi tytuł … „Kaligrafia”.

Zobacz
Podobne

Zdrowie w rytmie walca

Wczoraj Stowarzyszenie Miłośników Tańca w Solcu Kujawskim wraz z Soleckim Centrum Kultury zaprosiło Państwa na wydarzenie pn. „Andrzejkowy krok do zdrowia”.